Roczne dziecko to już nie mały i rozkoszny bobas… Teraz staje się maluchem bardziej samodzielnym, mającym swoje zdanie i lubiącym słowo „nie”. Czeka Cię więc ciężki, ale też piękny okres. Jak zajmować się rocznym dzieckiem? Poznaj 4 przydatne rady.
1.Nie zaskakuj swojego dziecka
Warto przygotować roczne dziecko do tego, co niedługo ma nastąpić. Dzięki temu poczuje się pewniej i pogodzi z nadchodzącą sytuacją. Zmniejszy to również stres, który towarzyszy w nowych momentach. Przykładowo: jeśli wybierasz się z nim na uroczysty obiad, możesz w domu poćwiczyć jedzenie przy dużym stole z obrusem.
Dotyczy to również sytuacji bardziej codziennych. Gdy nagle podniesiesz dziecko w czasie zabawy i zechcesz przebrać, prawdopodobnie zacznie płakać i krzyczeć – po prostu protestować. Powiedz mu, co masz zamiar zrobić i daj chwilę na oswojenie się z sytuacją.
2.Nie wystawiaj cierpliwości dziecka na próbę
Roczne dziecko bardzo nie lubi długo czekać i wykonywać czynności, które zajmują wiele czasu. Skracaj więc wszystko, jak to tylko możliwe. W jaki sposób? Stosując różnego rodzaju ułatwienia i przygotowując się do danej czynności wcześniej. Zamiast butów ze sznurówkami lepiej sprawdzą się buty na rzepy, a zamiast guzików – napy.
Ciekawy artykuł: 5 najczęstszych błędów młodych ojców
3.Trzymaj się rytuałów
Warto ustalić z dzieckiem plan dnia lub przynajmniej trzymać się konkretnych – wykonywanych po sobie – czynności. Gdy roczne dziecko będzie wiedziało, co je czeka, zyska nie tylko większą pewność i zmniejszenie nerwów. Również Ty będziesz miał szansę wyznaczyć mu granice i uczyć funkcjonowania w świecie. Jeśli dziecko wie, że po przeczytanej bajce czas na sen, a po przyjściu do domu – na umycie rąk, jest większa szansa, że po prostu się przyzwyczai.
4.Pamiętaj, że roczne dziecko chce być samodzielne
Roczne dziecko lubi uczestniczyć w różnych czynnościach – wtedy czuje się ważne, potrzebne i po prostu rozwija poczucie własnej wartości i uczy się samodzielności. Pozwól więc maluchowi ubrudzić się podczas jedzenia, nie bój się, gdy czasem upadnie i nie przeszkadzaj, gdy chce samemu zapiąć buty.
Oczywiście nie chodzi o to, żeby narażać dziecko na niebezpieczeństwo, ale żeby zapewnić mu odpowiednie warunki do rozwijania samodzielności. Obserwuj dziecko i mu pomagaj, ale nie kontroluj i nie hamuj go na każdym kroku.
Zobacz też: 10 porad, które pomogą Ci dobrze wychować dziecko
