Autor: Marcin Surowiec, Kancelaria Prawna
tel: 600331763
e-mail: marcin.surowiec@gmail.com
www.surowiec.net.pl
Kwestie ojcostwa w sensie prawnym (które może być różne od ojcostwa w sensie biologicznym) regulują przepisy ustawy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej krio). Ustawa ta wprowadza pewne domniemania (założenia) co do ojcostwa określonych osób (art. 62 krio).
Brzmią one:
- Ojcem dziecka urodzonego w trakcie trwania małżeństwa albo w okresie 300 dni od jego rozwiązania (lub orzeczenia separacji) jest mąż matki.
- Jeżeli w trakcie 300 dni, o których mowa w pkt 1, matka ponownie wyszła za mąż – ojcem dziecka jest aktualny mąż.
- Jeśli rodzice nie pozostają w związku małżeńskim ojcem dziecka jest ten, kto obcował z matką dziecka nie dawniej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka.
- Jeżeli matka dziecka obcowała z większą ilością mężczyzn w powyższym okresie (tzw. okresie koncepcyjnym) ojcem dziecka jest osoba, której ojcostwo jest najbardziej prawdopodobne.
Spis treści
Powyższe domniemania można obalić, tzn. wykazać, że mężczyzna nie jest ojcem dziecka.
Do ich obalenia konieczne jest:
- Jeżeli dziecko urodziło się po upływie sto osiemdziesiątego dnia od zawarcia małżeństwa, a przed upływem trzechsetnego dnia od jego ustania lub unieważnienia wykazanie niepodobieństwa, że mąż matki jest ojcem dziecka.
- Jeżeli dziecko urodziło się przed upływem sto osiemdziesiątego dnia od zawarcia małżeństwa, do obalenia domniemania ojcostwa wystarcza, jeżeli w procesie o zaprzeczenie ojcostwa mąż złoży oświadczenie, że nie jest ojcem dziecka.
- Jeżeli jednak mąż obcował z matką dziecka nie dawniej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka albo jeżeli zawierając małżeństwo wiedział, że żona jest w ciąży, obalenie domniemania ojcostwa może nastąpić tylko wtedy, gdy zachodzi niepodobieństwo, żeby mąż mógł być ojcem dziecka.
„Niepodobieństwo”, o którym mówi kodeks (w punktach 1) i 3) powyżej), to udowodnienie, że ojcostwo danego mężczyzny jest niemożliwe. Następuje ono w prowadzonym postępowaniu za pomocą środków dowodowych, które zostaną zgłoszone przez stronę.
Mogą do nich należeć:
- oświadczenia samych stron (które wszak wiedzą, kiedy współżyły – problem powstaje, gdy zeznania ich są odmienne, albo gdy kobieta współżyła z kilku mężczyznami),
- zeznania świadków,
- dowodu z dokumentów (zapewne rzadziej powoływane)
- opinie biegłych.
Należy zauważyć, że jeszcze jakiś czasu temu występowały istotne trudności dowodowe w bezspornym ustaleniu ojcostwa danego mężczyzny.
Badania krwi aczkolwiek umożliwiały wykluczenie ojcostwa w niektórych przypadkach, to nie umożliwiały pewnego wskazania ojca dziecka. Sytuacja ta zmieniła się wraz z możliwością przeprowadzania badań DNA.
Więcej na ten temat :