Dagmara Czarna
Psycholog i Psychoterapeuta
www.psychologonline.com.pl,
email: dagmaraczarna@vp.pl,
tel. 0693-037-135
Jeśli masz przed sobą wynik testu DNA na ojcostwo, to przypuszczalnie wraz ze swoją rodziną przeżywacie kryzys. Wszyscy doświadczacie pewnie niełatwych, negatywnych emocji takich jak m.in.: złość, lęk, rozczarowanie, smutek, a wraz z nimi niepewność, strach, zawód, przerażenie (nawet jeśli twoja partnerka nie wie o teście i twoich wątpliwościach, to z pewnością wpływają one na jakość relacji między wami a także pomiędzy tobą i twoim dzieckiem).
Twoje uczucia jako mężczyzny, męża i ojca mogły zostać zranione, nadszarpnięte i to niezależnie od wyniku testu. Aby przezwyciężyć ten trudny czas w małżeństwie i rodzinie (bo przecież kryzys dotyka także dzieci) należy go przyjąć, zrozumieć i rozmawiać o tym, co mogło być jego przyczyną. Ważne jest by pozwolić sobie na dialog, na otwarte wyrażenie uczuć, a także przeformułowanie pragnień. Istotne jest to przy porozumieniu i pojednaniu.
W każdym związku na różnych jego etapach i z wielu rozmaitych przyczyn pojawiają się konflikty między kobietą a mężczyzną. Konflikt to pojawienie się wykluczających, sprzecznych z naszymi potrzeb, życzeń, interesów i działań. Każdy z partnerów ma wtedy tendencję do traktowania swego zdania za słuszne, przy uznaniu, że pogląd drugiego partnera jest niewłaściwy. Niekiedy konflikt pojawia się, gdy jeden lub obydwoje partnerzy pozostają pod wpływem napięcia wynikającego z innej sytuacji niż odmienności w potrzebach (mogą odczuwać nieprzyjemne uczucia z powodu własnych trudności) (Fischaleck, 2000).
Psychologowie opisują też kryzysy, które pojawiają się bardzo często w relacji i które wynikają z etapów przez które przechodzi dwoje ludzi. Na każdym z tych etapów mogą się pojawić rozbieżności w oczekiwaniach czy potrzebach u każdego z partnerów, które to rodzą kryzys pomiędzy parą bliskich sobie osób.
Najczęstsze kryzysy pojawiają się w młodym małżeństwie (gdy małżonkowie tworzą wspólne zasady życia w oparciu o wartości, które każdy z nich wyniósł z własnego domu), gdy przychodzi na świat pierwsze dziecko (przemiana hierarchii wartości obu rodziców, ustalenie nowych zasad w rodzinie), rozwój pierwszego dziecka (pójście do przedszkola, szkoły, dojrzewanie), usamodzielnienie się dziecka (gdy dzieci są już na tyle duże i nie wymagają poświęcania im wiele czasu i uwagi, rodzice angażują się w nowe aktywności), wyjście dzieci z domu, tzw. „puste gniazdo” (wymaga na nowo przeformułowania ról, ponownego zbliżenia się partnerów).
Kryzysy mogą wynikać także z innych trudności pomiędzy małżonkami (wśród najczęstszych wymienia się brak komunikacji między małżonkami, nieobecność fizyczna bądź psychiczna jednego z partnerów, problemy seksualne, nudę, ingerencję w związek osób trzecich, uzależnienia, przemoc); jednak to nie pojawienie się ich jest groźne dla związku tylko nieumiejętne rozwiązanie konfliktu może doprowadzić do jego rozpadu. Można powiedzieć, że wspólne przezwyciężanie trudności w małżeństwie sprawia, że więź między małżonkami się zacieśnia i staje się głębsza. Tak więc pokonanie kryzysu rozwija związek i buduje go na nowo. Najbardziej niekorzystna dla relacji dwojga ludzi jest sytuacja, w której chowane są wzajemne pretensje, urazy, żale i nie wyrażane są pojawiające się emocje i gdy z powodu narastających uczuć o których się nie mówi zaczyna się walka pomiędzy małżonkami. To sprawia, że partnerzy oddalają się od siebie, a z biegiem czasu zbliżenie się do siebie staję się coraz trudniejsze. Kryzysów w relacji nie unikniemy, ale to od nas zależy jak będziemy je rozwiązywać. W relacji partnerskiej właśnie z różnic buduje się fundament wspólnego życia (Fischaleck, 2000).
Jeden z niemieckich psychologów Fritz Fischaleck wylicza cztery warunki, bez których konflikt małżeński nie może być pokonany. Są to: równorzędność partnerów (co oznacza, że żadne z partnerów nie może mieć władzy nad drugim), samodzielność każdego z partnerów (czyli świadomość własnej tożsamości oraz pewność, że samemu dam radę sobie w życiu), umiejętność porozumiewania się – komunikacji (otwarte wyrażanie swoich myśli, uczuć, wyobrażeń) i zrozumienie samego konfliktu (najistotniejszy warunek umożliwiający zmianę w związku dzięki któremu można odpowiednio dobrać środki zaradcze w kryzysie) (Fischaleck, 2000).
Wydaje się, że ważne przy pokonywaniu kryzysów jest pogodzenie się z tym, że są to momenty z jednej strony nieuniknione, ale z drugiej, że nawet te trudne chwile można przezwyciężyć i uratować związek. Wymaga to jednak na pewno czasu i wkładu chęci i sił obojga partnerów.
Materiały zaczerpnięto z książki „Uczciwa kłótnia małżeńska- jak rozwiązywać konflikty?” (Fischaleck Fritz, Warszawa , Wydawca:”Pax”, rok 2000)
